Αποστολή

Κεφάλαιο 2

  Η μουσική είχε σταματήσει να παίζει εδώ και ώρα.Δεν ακουγόταν τίποτα από το δωμάτιο της Έμιλι. 

- Τι να κάνει τόση ώρα? είπε ανήσυχη η μητέρα της. Πριν όμως προλάβει να τελειώσει τα φράση της άκουσε την πόρτα της κόρης της να ανοίγει και να χτυπάει στον τοίχο. "Ωχ," σκέφτηκε " έχει πάλι νεύρα"

-Τι είναι αυτό?? ούρλιαξε η Έμιλι μπαίνοντας στο δωμάτιο κουνώντας το ροζ φάκελο που είχε αφήσει η μητέρα της νωρίτερα. 

- Ναι, Έμιλι ξέρω ότι συχαίνεσαι το ροζ,αλλά μην κάνεις έτσι για έναν φάκελο!!! 

- Δεν λέω για αυτό!!! Απλά διάβασε τι γράφει! της είπε και της έδωσε τον έδωσε.Η μητέρα της αναστέναξε και έβαλε τα γυαλιά της.Άνοιξε το φάκελο και άρχισε να διαβάζει προσπαθώντας να αγνοήσει την κόρη της που έλεγε συνέχεια "Δεν το πιστεύω!!" και "Ούτε στα 2 πρώτα χρόνια δεν βάζουν τέτοια γελοία πράγματα",βημάτιζε πάνω κάτω και κάθε 2 με 3 λεπτά σταματούσε και κοίταζε το παράθυρο.

   Λίγο αργότερα....

  -Λοιπόν,όντως είναι πανεύκολη η αποστολή,αλλά χρειάζεσαι ένα διάλειμμα απ'τα δύσκολα. της είπε η μητέρα της και χαμογέλασε.

-Με κοροϊδεύεις,σωστά??

-Όχι.

-Μα αυτό το πράγμα είναι Γ-Ε-Λ-Ε-Ι-Ο!!! Θα πάω μέχρι την άλλη άκρη της χώρας για να προσέχω το γιο ενός τύπου...

-Που είναι από τους μεγαλύτερους εχθρούς του ομίλου...

-Γιατί υπάρχει μια μικρή,να μην πω ελάχιστη πιθανότητα να ξέρει κάτι!!! Και θα είμαι κολλημένη εκεί,όχι 3,όχι 2...4  ολόκληρους μήνες!!! 

-Δεν είναι και τόσο τραγικό...

-Δεν φτάνει που με στέλνουν σε ένα άθλιο χωριό..

-Κωμόπολη είναι..

-ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ!! Θα κολλήσω εκεί 4 ΟΛΟΚΛΗΡΟΥΣ ΓΑΜ... (εδώ  έκοψε τη λέξη στη μέση γιατί είδε το βλέμμα της μάνας της)...ΗΛΙΘΙΟΥΣ ΜΗΝΕΣ !!!!!!!!

-Πρόσεχε λίγο πώς μιλάς!! Έτσι κι αλλιώς ξέρεις ότι δεν μπορείς να το αποφύγεις. 

-Το ξέρω. Αλλά αυτό δεν το κάνει καλύτερο!!! είπε νευριασμένη.Ξανακοίταξε το παράθυρο.

-Γιατί κοιτάς συνέχεια το παράθυρο,Έμιλι??

-Περιμένω την Άννα για να πάμε στο πάρτι της Τζο.

-Σήμερα είναι??

-Ναι μαμά.

-Ίσως είναι καλύτερα να μην πας...

-Ναι,ναι ΜΠΟΡΕΙ να είναι καλύτερα αλλά εγώ πρέπει να πηγαίνω,ήρθε η Άννα. είπε και έφυγε βιαστικά.